Verhaal

Sommige mensen denken dat ik een seksmaniak ben, of een gefrustreerde geilaard. Zelf aarzel ik tussen erotomaan en vrouwengek, al weet ik niet goed wat het verschil is. Kan een man van twee of meer vrouwen tegelijk houden? Ik geloof het nie t, maar wel kan hij van één vrouw houden terwijl hij geil is op tien an de re! Toch een seksmantak dus? Of misschien een erotomaan? Ik was verliefd op twee blonde meiskes. Ze stonden in dezelfde winkel en ik was verliefd en geil tegelijk. Hevig en zonder enig voorbehoud. Ik stond met een stijve voor de toonbank en kleedde de dames met mijn ogen uit.

Om bij het begin te beginnen, een of twee keer per week kom ik bij een winkel die "de Fruitspecialist" heet. Nu, fruit is er in overvloed, maar de lekkerste vruchten worden verborgen onder de kleren van de meisjes. Appeltjes of peertjes, en natuurlijk twee sappig pruimpjes! En dan vergeet ik nog de zachte perziken aan de achterkant! Ik kwam er graag, heel graag zelfs, want met een van de meisjes had ik aardig kontakt. Ze was aanvallig en hooguit een jaar of negentien. Het tweede meisje was er toen nog niet. Ze was stroblond met een lenig lichaam en een gezicht dat alledaags zou zijn geweest, als ze niet zulke prachtige blauwe ogen had. Ze bewoog zich snel en lenig, was vriendelijk tegen de klanten en bleef dat zelfs bij de verve lendste. Ze kon ook goed met geld omgaan, een ideale eigenschap voor een vrouw die eens zal trouwen met een man die maar een modaalloontje meebrengt. Ik liet me graag door haar helpen en soms hadden we een klein babbeltje als het niet al te druk was.

Op zekere zaterdagmorgen kwam ik de winkel binnen en ontdekte een tweede meisje, jonger dan het eerste. Ze had een paardestaart in het blonde haar, een pittig gezichtje met volle mond en twee stevige kleine borsten. Te rwijl zij de klanten hielp kreeg ik haar herhaaldelijk van achteren te zien. Ze droeg een verschoten spijkerbroek die strak om haar billen spande. En die billen mochten worden gezien! Ze waren rond en bol, hard en stevig, en bewogen tijdens het lopen parmantig. Het was een kont om op te slaan, te zoenen en in te knijpen. Een jaar of zeventien, ouder schatte ik het meisje niet. "Mijn" meisje hielp me toen ik aan de beurt was.

"Een nieuw meisje?" vroeg ik.
"Alleen voor de zaterdagen. Ze is mijn vriendin. We wonen samen op kamers."
Is ze daar niet wat te jong voor?"
"Ze is al zeven tien en erg zelfstandig. En voor mij betekent het een aardige verlichting, kamers zijn duur. Binnenkort zal het toch wel anders moeten. "
"Hoezo?" vroeg ik.
"De baas is woest, we krijgen misschien ontslag."
"Waarom?"
"We missen zeshonderd gulden. Een wisseltruuk van buitenlanders. In ieder geval moeten wij het terugbetalen. Tineke vierhonderdvijftig gulden en ik de rest. 't Is toch wel wat hoor."
"Daarom kijkt ze zo verdrietig."
"We verdienen hier niet zo bar veel."
"Zal ik met de baas praten?" bood ik aan. Ze haalde haar schouders op. "Ach, het zal niet veel uitmaken."
"Mag ik het doen?" drong ik aan.
"Ik zal u niet tegenhouden, al zie ik er niet veel heil in. Ik vind uw aan bod wel heel aardig."
Ik ging naar het kantoortje van de baas, een vijftiger met een knorrig gezicht en een warrige baard.
"Waarmee kan ik u van dienst zijn?" vroeg hij.
"Ik wilde over de meisjes praten."
Hij wees op een stoel en ik ging zitten. "Ze zijn u zeshonderd gulden schuldig, omdat ze het slachtoffer van een wisseltruuk zijn geworden."
Hij knikte. "Dat is juist."
"Ik betaal de hele som," zei ik.
"U? Waarom zou u zich zo uitsloven voor die kinderen?"
"Het zijn leuke meiden."
"Wat te jong voor u," zei hij met een vette grijns. "Maar u mag betalen."
Ik wist wat hij dacht, maar daar trok ik me niets van aan. Ik schreef een check uit en schoof die over het bureau.
"Zegt u tegen de meisjes dat ik de schuld heb voldaan?"
Hij knikte en grijnsde nog vetter. " Ze mogen u wel buitengewoon dankbaar zijn!"
"Dat hoeft ni e t," zei ik grootmoedig. "Ik wens u goedendag."

Een week later stond ik weer in de winkel. De meisjes zagen er tiptop uit. Nummer één schoot op me af en gaf me een klinkende zoen.br/> "Bedankt," zei ze en nog een keer belandden haar prettige volle lippen op mijn wang.
"Nou, nou," zei ik helemaal van streek, "waar is dat voor nodig?"
Het andere meisje kwam nu ook en gaf me een bee tje formeel een hand.
"Heel hartelijk bedankt," zei ze ernstig en ook een beetje verlegen.
"Om vijf uur zijn we hier klaar," zei nummer één. "We wilden je uitnodigen voor een etentje bij ons thuis."
" Dat neem ik graag aan. Zeg maar waar jullie wonen. Of weet je wat, ik haal jullie om vijf uur op."
Dat werd afgesproken en ik ging als een gelukkig man de winkel uit.

" Het eten was fantastisch," zei ik en onderdrukte een boertje.
" Ik zit we rkelijk vol, wat kunnen jullie goed koken."
Nummer één, ze heette Loes, zat rechts naast me op de bank en nummer twee, die Tineke heette, links.
"En nu heb je nog geen toetje gehad," zei Loes lachend en ik vcrbeeldde me dat ze mij verliefd aankeek.
"Kind, ik hoef geen toetje meer," zei ik puffend.
"Maar het toetje dat wij voor je hebben zul je wel niet willen missen," zei Tineke die nog steeds wat verlegen was.
"Het is een dubbele portie," zei Loes. "Maar licht verteerbaar, dat wel."
"Nou, zeg het dan maar," gaf ik me gewonnen.
"We kunnen hier op de bank beginnen, maar de slaapkamer lijkt me geschikter."
"Slaapkamer?" vroeg ik uilskuikenachtig. " Wil je zeggen .... nee toch!"

Wordt vervolgd!